Oh sonunda özgürüm, rahatça buraya yazabiliyorum…bugün dünya
dans günü… bu dünyada fiziksel hareketliliğimi sağlayan bedenimin varlığına ve ondan çıkan hareketin dansa dönüşüm süreçlerine şükretme günü
Ben malumunuz işimden dolayı farklı mekanlarda değişik
dramaturjik veya dramaturjik olmayan yapılar içinde sürekli hareket halindeyim…sürekli
bir yerden bir yere gidiyorum, sürükleniyorum, yapıyorum, taşıyorum, bir araya
getirip, dağatıyorum…Tabi, tabi biliyorum bunu okuyan siz diğer arkadaşalarım da
öylesiniz, ama en güzeli akşam dinlenmesi, akşam dinginliği öyle değil mi ? tüm
gün çalıştıktan sonra uzanmak…gözlerini açana kadar ertesi sabah hareket yok …
Şükür, şükür çok şükür
Şükür, şükür çok şükür
İyi ki dans var …iyi ki bu hareket akış bütünü bizim duyumsamalarımızı
sözcüklerin ötesine geçirerek çoğaltıyor...
Ve iyi ki hareketsizlik var ki bizi sonraki anlara
hazırlıyor ve yaşamı yaratan artı, eksi tüm kutuplar hepsi çok değerli
ve iyi ki tüm bunları yaşamak için gerçekten istekmekten başka hiçbirşeye ihtiyacımız yok
ve iyi ki tüm bunları yaşamak için gerçekten istekmekten başka hiçbirşeye ihtiyacımız yok